Het was me het jaartje wel IV
We rijden nog steeds terug in 2015, traploos, het literaire brein is een variomatic, we schakelen het pientere pookje net zo gemakkelijk naar voren als naar achteren. De uitvaart van Rogi Wieg werd ook druk bezocht, zij het dat er niet zoveel literatoren waren als bij die van Joost Zwagerman. De (kunst)schrijver zelf deed verstek gaan omdat hij niet was uitgenodigd bij de nazit. Er waren, om het mild uit te drukken, wat strubbelingen geweest betreffende het zelfbeschikkingsrecht van Wieg. Een zus, een psychiater, een Haarlems schrijfechtpaar en de meesteressayist waren mordicus (excuus) tegen de euthanasie en lieten dat tot in het laatste uur duidelijk merken. (meer…)