Liefde met de grote L, in combinatie met een dwangneurose
Sinds de opkomst van het zogenaamde ‘probleemboek’ in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw, spelen auteurs handig op nieuwe maatschappelijke tendensen in. Voor het eerst sinds haar ontstaan in de Verlichting droeg kinder- en jeugdliteratuur een expliciete maatschappijkritische visie uit. Psychologische, sociale en maatschappelijke problemen als zelfmoord, oorlog, holebiseksualiteit, eetstoornissen en racisme werden vanuit zoveel mogelijk invalshoeken benaderd en – liefst zo expliciet mogelijk – onderuit gehaald. De goede bedoelingen van veel auteurs ten spijt, kwam de focus bijna exclusief op (een ongeïnspireerde mix van) allerhande problemen te liggen. Aan de literaire component werd al te vaak schaamteloos voorbijgegaan. (meer…)