De literatuur, nou, die weet wat
Waartoe zijn wie hier op aard? En dat met een vette knipoog. Dat is ietwat kort door de bocht de strekking van de debuutroman Lot van dichter, memoirschrijver en Contrabasser Chrétien Breukers. Dan uiteindelijk toch nog, gefeliciteerd, oude rot! Na het ‘flardenboek’ Een zoon van Limburg, opnieuw een – nu even allen het hoofd in de nek werpen, of beter: een weinig neigen en met een zucht de rug van de hand naar het voorhoofd brengen – therapeutisch boek over zelfacceptatie. Breukers sluit zich zogezegd vol overgave aan bij de grote (Franse) existentialisten van na de Tweede wereldoorlog. ‘Het bewust zoeken naar het wezen van het mensenleven’ en meer van zulks onverdraaglijks. (meer…)