Wie stout is de roe
Aan de uitgangspunten van A.H.J. Dautzenbergs romans schort vaak maar weinig. Als ik te spreken kom over zijn oeuvre verbaast het me dan ook wel eens dat de boeken uiteindelijk betrekkelijk weinig indruk hebben gemaakt. Samaritaan en Extra tijd kennen allebei een interessante flaptekst, dito motieven en gedurfde vormexperimenten, dus waar ontbreekt het aan? Stilistisch vernuft is het antwoord, ben ik bang. (meer…)