Een muur van gemeenschapszin, wantrouwen en onverzettelijkheid
De namen hoef ik niet te noemen, want iedereen kent ze wel — de dorpen en buurtschappen in Nederland waar afwijkend gedrag nog met een volksgericht kan worden gestraft. De antropoloog noemt het ‘traditionele gemeenschappen’: een strikt besef van religie schrijft er de moraal voor, families wonen er vaak al generaties lang, en hoe groot de onderlinge naijver ook is, wie van buiten komt stuit er op een muur van gemeenschapszin, wantrouwen en onverzettelijkheid. Jongeren trekken er tegenwoordig weg, ouderen blijven achter; de dorpen zouden vergrijzen als de provinciale besturen ze niet ook van nieuwbouwwijken voorzagen. Langzaam maar zeker verandert de sociale structuur — maar de traditie is hardnekkiger dan vaak wordt gedacht. (meer…)